T10. Blogs

 Conceptos básicos sobre os blogs


Os blogs son actualmente un medio de opinión, utilizado por infinidade de persoas con distintos obxectivos: manifestar a súa opinión acerca de temas políticos, comunicar un sentimento, informar sobre un tema concreto, etc.
Un weblog é un sitio web que permite a unha persoa ou a un grupo, poñer as súas opinións a disposición de todos os usuarios de internet, así como o intercambio de opinións entre aqueles usuarios que o autor de web desexe.
Algunhas características dos blogs son:

• Unha entrada é cada un dos artigos que publica o autor ou autores do blog. Os artigos publicados polos convidados ao blog denomínanse comentarios.
• A publicación dos comentarios realízase a través dun formulario, sempre que o autor do blog o permita.
• As entradas e comentarios publicados nun blog están ordenadas cronoloxicamente.
• Nun blog adoita haber enlaces aos comentarios ou entradas anteriores. Tamén conteñen unha lista de enlaces a outros blogs recomendados, que se adoita denominar blogroll.
• Todos os blogs conteñen unha lista de amigos, aos que o autor autoriza a publicar comentarios.
• Ademais o texto, é posible incluír imaxes e vídeos. 

Como crear un blog

Como crear un blog
Para crear un blog é necesario conectarse á páxina dalgúns dos servidores que ofrecen esta posibilidade gratuíta. O que imos utilizar para desenvolver a explicación é La Coctelera, cuxa dirección é www.lacoctelera.com.
1. Facer clic sobre o enlace Crea o teu blog.
2. Complementar o formulario cos datos que se solicitan.
O nome que se escriba en campo Nome de usuario, será que posteriormente se utilice para acceder ao blog. Así, a dirección web do blog creado, será www.lacoctelera.com/nombre_de_usuario.
O contrasinal permitirá publicar as diferentes entradas e xestionar as opcións de configuración do blog.
 3. Activar a casa de verificación Lin e acepto as Condicións do servizo.
4. Facer clic sobre o enlace Continuar.
5. Seleccionar a aparencia que se desexa dar ao blog, activando o botón de opción correspondente a un dos equipos que se ofrecen na páxina.
6. Facer clic sobre o enlace Continuar
7.Facer clic sobre o enlace Publica a túa primeira historia.

LaCoctelera

Ten en conta
Algúns servidores onde albergar un blog gratuitamente son:
www.blogger.com
www.tublog.es
www.lacoctelera.com

 O título do blog e o primeiro articulo
Mentres se crea o blog e ao facer clic sobre o enlace publica a túa primeira historia, mostrarase unha páxina nova na que é posible introducir a información básica: o título do blog, información sobre o autor, artigos novos, etc. Para eles, teremos que:
1. Facer clic sobre o cadro Título, para introducir o texto que figurará na cabeceira do blog e unha breve descrición do seu contido.
2. Facer clic sobre o enlace Gardar
3. Facer clic sobre o cadro Sobre min e escribir unha liñas acerca do autor.
4. Facer clic sobre o enlace Gardar.
5. Facer clic sobre o cadro Novo artigo e escribir o primeiro artigo que se publicará no blog.
6. Facer clic sobre o enlace Publicar. Se non rematamos de escribir o artigo e quixeramos continualo máis tarde, faremos clic sobre o botón Gardar borrador.

Primeira entrada

Para darse a coñecer
Unha vez creado o blog e antes de crear a primeira entrada, o servidor permite enviar unha mensaxe de correo electrónico aos amigos co fin de dar difusión ao novo blog.
Ten en conta
En calquera momento poderemos visualizar o contido do blog, facendo clic sobre o enlace ver o meu blog.

T9. Traballo colaborativo. Wikis.

Ferramentas Colaboradoras
Normalmente, a idea que se ten de interne é a de ser unha gran fonte de información na que se pode encontrar todo tipo de documentos. As xa coñecidas ferramentas como o correo electrónico, as listas de distribución, os chat e os grupos de noticias permiten intercambiar arquivos e opinións, aínda que o uso que se veu facendo delas dende a popularización de internet a estado enfocado mais cara ao ámbito lúdico que cara ao laboral.
Non obstante, as novas ferramentas que xurdiron e a rede están enfocadas á relación dun traballo concreto e, especialmente, un traballo que implica a participación e colaboración de múltiples persoas.
Entre as novas ferramentas, que permiten o traballo colaborador encóntranse os wikis, os blogs, os BSCW e os RSS.

Wiki
Os wikis constitúen unha das formas de colaboración máis novidosas que ofrece internet. Un wiki nun sitio web
que se constrúe a partir do traballo de moitos autores. Basicamente consiste nunha colección de paxinas web, que poden ser visitadas ou editar calquera persoa, sen pasar por ningún tipo de revisión ou censura previa.
O primeiro WikiWeb foi creado por Ward Cunningham en 1995, quen deu nome ao concepto wiki e creo o primeiro servidor wiki. Máis tarde, en 2001 se inicio o proxecto wikipedia, consiste na creación dunha enciclopedia virtual, que, hoxe en día, é o wiki mais grande que existe en versión inglesa e que se encontra en máis de noventa idiomas.
Un dos principais problemas dos wikis é o vandalismo, que consiste en introducir erros, incluír contidos inapropiados ou ofensivos, agregar publicidade, facer proselitismo, incluír material que viola os dereitos do autor ou, simplemente, incumprir as normas de wiki.
Para solucionar os problemas de vandalismo, pódense tomar algunhas medida como son: bloquear temporalmente o vándalo a través do seu nome de usuario ou a súa dirección IP, bloquear a páxina na que se están a producir os feitos e, en caso de extrema gravidade, bloquear toda a base de datos de wiki.

Wikis y blogs
La diferencia entre los wikis y los blogs es que, en el primer caso, se trata de un sitio web construido en colaboración por todas aquellas personas que deseen participar, con el objetivo de crear un lugar de conocimiento, mientras que los blog son creados por una persona, en ellos se publican artículos y opiniones, censurados por el autor, sin un objetivo final.
Como crear un wiki.
Existen varios servidores que ofrecen a posibilidade de crear e aloxar un wiki de forma gratuíta, aínda que moitos deles están en
inglés.
En todos eles, a forma de proceder é similar e en todo caso esta perfectamente indicada. Aquí, crearemos un wiki a través de wikispaces.com, para iso teremos que:
1. Abrir o navegador e conectar coa dirección web www.wikispaces.com.
2. Completar o cadro Join now, cun nome de usuario, un contrasinal, unha dirección de correo e nome para o wiki.
3. Facer clic sobre o botón Join.
4. Completar de novo o contrasinal.
5. Activar o botón de opción Public, para calquera usuario que o desexe poida completar a información do wiki.
6. Facer clic sobre o botón Join.
O wiki creouse. Para acceder a el e completar a páxina inicial e o resto de información que se desexe incluír, débese:
7. Escribir a dirección na barra de direccións do navegador (nome.wikispaces.com)
8. Facer clic sobre o botón Edit this page.
9. Completar o contido da páxina utilizando os botóns que se mostran na parte superior da ventá do editor.
10. Cando se finalice débese facer clic sobre o botón Save.

O teu wiki
A continuación enuméranse algúns servidores que permiten crear wikis:
Pbwiki.org (www.pbwiki.com)
Xwiki.com (www.xwiki.com)
Wetpain (www.wetpain.com)
Wikispaces (www.wikispaces.com)
SeddWiki (sedwiki.com)
JotSpot (www.jot.com)
EcoWiki (www.ecowiki.org)

 

8. A sociedade da información

A sociedade da información
Na sociedade da información as barreiras e as distancias non existen, vólvense relativas. Hoxe en día é doado comunicarse con calquera parte do mundo, así como dispoñer de información procedente de calquera empresa ou institución. A comunicación prodúcese de forma instantánea, independentemente da situación dos interlocutores.
 Nesta sociedade non todo o mundo ten o mesmo acceso ás tecnoloxías.

tecnoloxía en todas as partes

 
Alfabetización dixital
A aparición das novas tecnoloxías da información e a comunicación hai suposta a creación, en breve espazo de tempo, de novos medios de acceso á información, como internet ou a telefonía móbil. Con eles apareceron novas linguaxes e novas formas de comunicar.
A alfabetización dixital consiste na aprendizaxe dos coñecementos necesarios para entender e utilizar axeitadamente as tecnoloxías e as linguaxes imprescindibles para vivir na sociedade da información.
Trátase en definitiva de estar capacitado para responder criticamente aos estímulos e esixencias dun ámbito cada vez máis complexo, con gran variedade de fontes, medios de comunicación e servizos.

Todo o mundo conectado

Aspectos positivos e negativos da sociedade da información
As tecnoloxías da información e a comunicación están a influír en todos os aspectos da vida e da organización social. O seu dominio esténdese a todos os campos da actividade humana, como a creación e organización de emprego, a relación entre as persoas, a distribución do poder na sociedade, a forma de adquisición do coñecemento e percepción da realidade, etc.
É evidente que a sociedade da información proporciona múltiples vantaxes facilitando o acceso á información e simplificando un gran número de tarefas que, sen a utilización das novas tecnoloxías, se converterán en tarefas realmente odiosas. Non obstante, é conveniente deterse un momento nos inconvenientes e os prexuízos que o abuso destas tecnoloxías poden levar consigo.
- A importancia da veracidade da información
A posibilidade de conseguir máis información favorece o estudo e a investigación, pero o feito de que haxa máis non asegura o éxito, pois é moi difícil separar o bo do que non serve. Pódese ter a sensación de que se está a informar de todo e ao instante, e, non obstante, ter unha visión totalmente deformada da realidade. 

A importancia da veracidade

- Do alfabetismo informático ao analfabetismo verbal
É unha evidencia que se vén poñendo de manifesto ano tras ano, que a capacidade de comprensión lectora estase a debilitar de forma xeral, non só porque os mozos len cada vez menos libros, senón porque aumenta a lectura de mensaxes breves e fraccionadas, como os que producen a navegación por internet, os chat ou o correo electrónico. Así a alfabetización informática podería vir acompañada dun crecente analfabetismo verbal, unha maior dificultade en construír frases completas e, polo tanto, dificultades de expresión, con todas as implicacións que iso pode levar consigo. 
- Deterioración dalgunhas habilidades
Hai séculos, cando os brazos e as mans empezaron a usarse para agarrar, trepar, tirar obxectos como pedras e frechas, se produciron cambios na estrutura do cerebro e do sistema nervioso dos seres humanos, que desenvolveron novos patróns de pensamento. Non obstante, a evidencia dos cambios ou danos ao desenvolvemento que poden producir as novas tecnoloxías só estanse a facer patentes en anos ou décadas despois do seu uso intensivo. É o caso dos teléfonos móbiles, cuxos posibles danos están a ser documentados unha década despois de iniciarse o seu uso masivo.

Hay que usar o pensamento

Ten en conta
Internet é unha fonte inesgotable de información, pero é necesario ser capaz de discernir entre a información veraz, da que non o é; é conveniente non nos conformar coa información encontrada senón probar cal é a fonte e se esta goza da suficiente confianza para que deamos por válida a información proporcionada.

A maiores
A sociedade da información é vista como a sucesora da sociedade industrial. Relativamente similares serían os conceptos de sociedade post-industrial, posfordismo, sociedade postmoderna, sociedade do coñecemento, entre outros. Este último concepto parecería estar a emerxer en detrimento da sociedade da información.
Aínda cando non existe un concepto mundialmente aceptado do que se chama sociedade da información, a maior parte dos autores concordan en que ao redor de 1970 se iniciou un cambio no xeito en que as sociedades funcionan. Este cambio refírese basicamente a que os medios de xeración de riqueza pouco a pouco se están trasladando dos sectores industriais aos sectores de servizos. Noutras palabras, suponse que nas sociedades modernas, a maior parte dos empregos xa non estarán asociados ás fábricas de produtos tanxibles, senón á xeración, almacenamento e procesamento de todo tipo de información. Os sectores relacionados coas tecnoloxías da información e a comunicación (TIC) desempeñan un papel particularmente importante dentro deste esquema.
Dende a perspectiva da economía globalizada contemporánea, a sociedade da información concede ás TIC o poder de converterse nos novos motores de desenvolvemento e progreso. Se na segunda metade do século XX os procesos de industrialización fabrís marcaron a pauta no desenvolvemento económico das sociedades occidentais que operaban baixo unha economía de mercado, a principios do século XXI fálase xa, máis ben, das "industrias sen cheminea", é dicir, do sector dos servizos e, de xeito especial, das industrias da informática.
Moitos críticos sinalaron que a chamada sociedade da información non é senón unha versión actualizada do imperialismo cultural exercido dende os países ricos cara aos pobres, especialmente porque se favorecen esquemas de dependencia tecnolóxica.

Unha característica do posfordismo é a feminización da forza de traballo.

7. Fundamento teórico de internet

Protocolo de conmutación paquetes, TCP/IP
Internet permite conectar ordenadores de todo o mundo independentemente do sistema operativo que utilicen e a subrede á que pertenzan. Para que isto sexa posible é necesario dispoñer dun protocolo común e único, de forma que todos os ordenadores poidan interpretar e entender correctamente a información que circula entre eles. O protocolo que utilizan os equipos conectados a internet é o protocolo TCP/IP.
O protocolo TCP/IP en realidade é un sistema de protocolos. O primeiro, TCP, baséase en dividir paquetes, na orixe, a información que se envía a través da rede; estes paquetes viaxarán por diferentes camiños ata chegar ao seu destino e recompoñerse de novo. O segundo, IP, dirixe a información axeitadamente a través de internet.

Que é un host ?
O termo host utilízase para referirse a un ordenador cuxa función é servir de punto de inicio e final das transferencias de datos a través de internet, é dicir, un ordenador que se encontra permanentemente conectado a internet e a través do que acceden todos os que se encontran conectados a el.
Tamén se utiliza o termo host para referirse ao ordenador no que reside un sitio web.

Dirección IP
Cada ordenador conectado a internet ten unha dirección exclusiva que o distingue de calquera outro ordenador no mundo. Esta dirección está formada por catro números separados por puntos, cada uns dos cales pode tomar valores de 0 a 255. Por exemplo, os seguintes números poderían ser direccións IP válidas: 130.238.44.5, 199.22.124.12 y 148.76.43.23.
En ocasións faise unha distinción entre a dirección IP pública e privada. A dirección IP pública é a que se utiliza para identificar o equipo en internet cando se navega, descárgase o correo ou faise uso de calquera dos servizos que proporciona a rede. A dirección IP privada é a que ten asignada o noso ordenador. Habitualmente estas direccións coinciden, non obstante nos casos nos que a conexión a internet se produce unha rede privada, usando un router, a dirección IP pública poderá ser a do router e a privada será a que identifica o ordenador na rede. 

O sistema de nome de dominio, DNS
Inicialmente o número de ordenadores conectados a internet era limitado, polo que abondaba unha simple táboa para asociar cada equipo coa súa dirección IP. O número de usuarios foi crecendo exponencialmente, de modo que recordar as direccións IP de cada un deles volveuse imposible.
Para solucionar este problema e facilitar o uso de internet aos usuarios asignáronse nomes aos ordenadores conectadoas á rede, de forma que resultase innecesario recordar as súas direccións IP. Así, se creo o Sistema de Nome de Dominio (DNS) que permitía identificar os ordenadores mediante un sistema xerárquico de nomes sinxelos de recordar, e que indican a súa situación xeográfica ou o propósito ao que están destinados.
Por exemplo, o nome ficticio pitagoras.mat.iesmm.es, podería corresponder ao ordenador Pitágoras, do departamento de matemáticas (subdominio mat) do IES María Moliner (subdominioiesmm), pertencente ao dominio principal é, que significa España.
Os servidores de nome de dominio son ordenadores que teñen a función de relacionar o nome de dominio do ordenador do que se solicita a información coa súa dirección IP e viceversa, a direcciónIP co nome de dominio. Para iso, os servidores de nomes de dominio dispoñen de bases de datos ligadas entre si, coma se se tratase dunha base de datos única.

Localizador Uniforme de Recursos (URL)
O URL (Uniform Resource Locator) é unha secuencia de carácteres que, seguindo un formato estándar, identifica a cada un dos recursos (imaxes, documentos, vídeos, etc.) de internet, pola súa localización. En consecuencia, a dirección URL debe conter o nome de dominio do servidor no que se encontra albergado o recurso que identifica.
O formato estándar que segue un URL é:
protocolo://nombre de dominio do servidor/directorio/ficheiro
Por exemplo, http://www.iesmariamoliner.es/certamenliterario/elolivar.htm fai referencia a un ficheiro, que se denomina elolivar.htm, que se encontra no servidor www.iesmariamoliner dentro da carpetacertamenliterario. 

Como descubrir a dirección IP
Para coñecer a dirección IP dun equipo conectado a internet que utiliza o sistema operativo Windows débense realizar os seguintes pasos:
1. Facer clic sobre o botón Inicio.
2. Seleccionar as opcións Todos os programas, Accesorios e Símbolo do sistema.
3. Escribir o comando ipconfig e pulsar Intro.
 

6. Historia de internet

Internet: unha rede de redes
Nunha primeira aproximación poderiamos dicir que internet é unha rede mundial de redes de ordenadores, que permite a estes comunicarse en forma directa compartindo información e servizos ao longo da maior parte do mundo.
Cada ordenador que forma parte dunha rede conectada a internet pode comunicarse con calquera outro, con tal de que este último tamén pertenza a internet. Para que esta comunicación sexa posible, é necesaria a existencia dun protocolo, que non é outra cousa que un conxunto de convencións que determinan como se realizará o intercambio de datos entre dous ordenadores ou programas.
Os protocolos usados por todas as redes que forman parte de internet chámanse abreviadamente TCP/IP, siglas que corresponden ao protocolo de control de transmisión (Transmisión Control Protocol) e ao protocolo de internet (internet Protocol).

Novas posibilidades que ofrece internet
As posibilidades que ofrece a rede de redes en relación coa comunicación e o intercambio de información son innumerables; cada día establécense novos sistemas e créanse novas ferramentas que facilitan a comunicación entre os usuarios de internet. Entre todas estas posibilidades, ademais das directamente relacionadas coa comunicación, cabe destacar algunhas outras de grande interese en diversos campos, como poden ser a medicina, a economía ou a investigación:



-Internet é un enorme almacén de información, que se pode conseguir de xeito case instantáneo. Aínda que se fai distinguir entre a información válida e veraz da que non o é.
-A rede hoxe en día é un gran mercado. Un espazo inmellorable para a actividade económica. A través de internet, podemos comprar e vender todo tipo de produtos.

-As culturas e sectores minoritarios teñen a oportunidade de utilizar a rede para a súa difusión. Unha das maiores vantaxes de como esta construído internet é a oportunidade que ofrece á diversidade para crear o seu propio espazo, as súas canles de comunicación, os seus mecanismos de difusión e distribución da información.
-A posibilidade de que un equipo de médicos poida discutir en tempo real, a través de internet, o diagnóstico dun paciente en situación de risco e mesmo analizar as súas radiografías e dirixir unha operación a miles de quilómetros de distancia.
-Os investigadores e entidades participantes no proxecto Xenoma Humano poden transferir as súas enormes bases de datos máis rapidamente sobre internet.
-Os astrónomos tamén poden compartir datos de telescopios localizados en diferentes partes do mundo.

Nacimiento y evolución de internet
1966

Guerra Fría

Durante la Guerra fría, y bajo el control del departamento de defensa de los EE.UU., comienza a desarrollarse el proyecto ARPANET. Su objetivo era idear un programa mediante el que, en el hipotético caso de un ataque de la URSS, se pudiera tener acceso a la información militar desde cualquier punto del país. La solución era una red compuesta de ordenadores en la que todos los nodos tuvieran la misma importancia, de forma que la desaparición de uno o varios de ellos no afectara al tráfico entre los otros.

 1969
Semanas antes de que o ser humano chegase á Lúa, conectáronse catro ordenadores, creando a primeira rede ARPANET.

Pegada del hombre en la luna

1972
Presentáronse publicamente os resultados obtidos. Incorpóranse máis ordenadores á rede ARPANET, chegando a ser máis de 200 en 1981.
As conexións ARPANET eran pagadas polo goberno de EUA e restrinxíronse a sitios militares,universidades e algunhas grandes compañías que financiaban proxectos de investigación ou proporcionaban servizos.
Os primeiros servizos que brindou ARPANET foron o acceso a ordenadores remotos (Telenet), a transferencia de arquivos e a impresión remota. Tamén apareceu o primeiro programa de correo electrónico, que pronto se converteu nunha das aplicacións máis utilizadas.
1983
Establécese o protocolo TCP/IP como protocolo estándar que utilizarían todas as redes conectadas a ARPANET. Paralelamente, a parte militar de ARPANET forma unha rede independente MILNET, reservando a primeira para fins de investigación.
Poderíase podería considerar este momento como o nacemento de internet. O número de ordenadores interconectados era 500.
1989
Desaparece ARPANET, pero xa se establecera unha malla mundial entre moitas institucións que crearan as súas propias redes que podían comunicarse entre si. O número de ordenadores conectados superaba os 100.000.

Tim Berners-Lee

Tim Berners-Lee, investigador de CERN, desenvolve un sistema de comunicación baseado no hipertexto, coa intención de facilitar o fluxo de información entre os científicos. Créanse o protocolo http e a linguaxe html. Este sistema sería a orixe da World Wide Web.
1992
O crecemento do número de usuarios e o volume de información dispoñible facía difícil encontrar unha información concreta, sen dispoñer dun mapa ou sistema de organización desta. Así, apareceron os primeiros sistemas que permitían obter unha lista de direccións, como son Archie ou Gophers.
1993
Aparecen os primeiros navegadores web.
Dende este momento e ata a data creáronse infinidade de aplicacións que permiten enviar, recibir, clasificar e xestionar o correo electrónico, así como outras formas de intercambio de información sobradamente coñecidas, que fan da sociedade actual a sociedade da información e a comunicación.

Mosaic

Las meninas

Siniestro Total

video de siniestro total

CONEXIÓN A INTERNET

Provedor de servizos de internet
A conexión a internet realízase a través dun provedor de servizos de internet (ISP). Este provedor subministra un conxunto de datos que fan posible a configuración da conexión. Este conxunto de datos coñécese como conta de acceso a internet.

Proveedor de internet

Tipos de contas de acceso a internet
-Gratuítas. Non hai que pagar o provedor por facilitarnos esta conta. Cada vez que se accede págase polo tempo de conexión. Ofrécese para conexións analóxicas e se tarifica a prezo de chamadas locais.
-Con tarifa por franxa horaria. Ofrécense distintas tarifas en función do tempo de servizo ou do ancho de banda contratado.
-Tarifa plana. É a opción habitualmente usada nas liñas ADSL onde a tarifa dependerá da velocidade de conexión contratada, independentemente do tempo de acceso.

Tipos de conexión-Liña analóxica a través dun modem. Hai que realizar unha conexión especificando todos os datos do provedor no equipo que ten o modem.
-Liña dixital ADSL mediante un router. O router adoita ser subministrado pro o provedor previamente configurado cos datos de conexión.
-Conexión cun dispositivo móbil. É posible acceder a internet dende o móbil, PDA ou calquera outro dispositivo co conexión de telefonía móbil. Facilita a conexión onde hai dificultades para chegar co cable e dá a liberdade de ter unha conexión móbil.

Módem

Modem ou router

Modem. É un acrónimo dos termos modulador-demodulador; é dicir, é un dispositivo que transforma os sinais dixitais do ordenador en sinais analóxicos e viceversa.
Utilízase cando a conexión de internet é a través da liña de telefonía analóxica.
Router. Utilízase para a interconexión de redes de operadores. Por exemplo, na liña ADSL conéctase a rede do usuario coa rede internet.
Se é inarámico permitirá o acceso a internet dende dispositivos que se conecten vía WiFi.

Router

Conectar o router cos dispositivos
1. Enchufar os cables de rede entre router e os ordenadores e/ou o concentrador.
2. Conectar o cable de telefonía dende o router á liña ADSL.
3. Instalar os microfiltros nas rosetas telefónicas onde hai teléfonos.
4. Enchufar o router á corrente eléctrica e acender.
5. Esperar uns segundos ata que a luz ADSL do router estea acendida.
6. As luces dos portos do router, onde se conectou algún equipo, tamén deben estar acendidas.

Configuración dunha conexión ADSL
Un router ten unha dirección IP e, polo tanto, é tratado como outro equipo máis. Cando se utiliza un router, aínda que só haxa un ordenador, pódese falar dunha rede e será suficiente con tela configurada correctamente para poder acceder a internet. A configuración da rede pódese realizar:
Co asistente. Pódese utilizar o disco que subministra o provedor de servizos de internet ou o asistente do sistema operativo.
Manualmente. Asignado como porta de enlace para cada ordenador a dirección IP do router.

Configuración de ADSL

Acceder a internetAo entrar no navegador ou calquera programa que necesite acceder a internet activarase a conexión de acceso a internet predeterminada e, se todo é correcto, pódese comezar a navegar.

Comprobacións-O router vén por defecto cun servidor DHCP incorporado que asigna automaticamente unha dirección IP ao ordenador. Pódese comprobar que a dirección asignada é correcta cos comandos ipconfig ouifconfig, dependendo do sistema operativo.
- Para saber se hai conexión entre un equipo e o router, facer unping dende o ordenador á dirección IP do router.
- As luces verdes no router ou equipos adoitan indicar que hai boa conexión e as amarelas conflitos.

Aquí vos deixo un video relacionado co tema

A REDE INTERNET

Servicios de Internet.
-Navegación (world Wide Web). Se traduce como arañeira de alcancemundial.Tambien coñecido como www. A navegación prodúcese atraves de paxinas web. Para acceder a elas hai que usar exploradores tales como firefox, explored...
-Correo electrónico (@). Permite recibir e enviar correos electrónicos doutros usuarios de calquera lugar do mundo. para iso hai que usar programas de correo como Evolutión, Thunderbird...
-Transferencia de ficheiros (FTP). Permite enviar ou recivir ficheiros de equipos conectados á rede.
-Grupo de noticias (NEWS). Permite acceder a grupos de discusión ou foros no que se tratan diversos temas. Pódese acceder vía web con Nestscape, Outlook Express, Microsoft Outlooh, etc.
-Chat ou videoconferencias (IRC). Pódense manter con persoas a tempo real. Pode facerse vía texto ou por videoconferencia. con Gaimmessenger.
-Outros. Hai moitos mais servizos como o comercio electrónico, Servizo Telnet...

Tipos de conexión
O obxectivo é dispoñer dunha conexión de ancho de banda con servizos alcanzables..
Os mais importantes són:
-Liña telefónica. Poden ser:
Lineas analóxicas. A conexión realízase cun modem a 56kbpsconectado á RTB. É lenta e non permite usar o teléfono mentres estas conectado.
Lineas dixitais. A información envíase codificada polo que se transmite mais rápido. Son capaces de integrar varios servizos tales con ver a tele conectarse e falar polo teléfono á vez.
-Cable. Usa cable de fibra óptica, que chega ata o domicilio, para a conexión.
-Telefonía móbil. O acceso a Internet é posible atraves da telefonía móbil para a conexión de PDA, portátiles etc. Tiene baixa velocidade e as súas tarifas son elevadas. Os móbiles de cuarta xeración son capaces de ofrecer prestacións similares ás dos ordenadores.
-Vía satélite. Permite dar cobertura a zonas onde non pode chegar o cable.
-Rede eléctrica. Aprovéitanse lineas as eléctricas para transmitir datos a alta velocidade. Este servicio elimina a intalación de novos cables ó poder utilizar un simple enchufe eléctrico para a conexión.

Ten en conta
Ancho de banda é a velocidade de transmisión de datos.
Kbps: quilobits por segundo.
Mbps: Megabits por segundo.
Gbps: Xigabits por segundo.
Recorda 1 byte= 8 bits

Aquí vos deixo un enlace dunha páxina sobre o tema

CONEXIÓN ENTRE DISPOSITIVOS MÓBILES

Dispositivos móbiles
Os avances tecnolóxicos na miniaturización de dispositivos e a evolución das redes inarámicas levaron cada vez máis á integración na nosa sociedade de dispositivos informáticos pequenos e portátiles. Estes dispositivos caracterízanse por ser móbiles, tendo capacidade de procesamento e comunicación en rede, polo que as posibilidades que ofrecen son practicamente infinitas: vixilancia, telefonía, música... en calquera momento e lugar.
Entre os dispositivos móbiles inclúense:
-Ordenadores portátiles.
-Dispositivos de man como teléfonos móbiles, asistentes dixitais persoais (PDA), gps, videocámaras, etc.
-Dispositivos que se poden levar postos como reloxos dixitais con funcionalidades semellantes á dos PDA, pezas de vestir con tecnoloxía implantada, sensores, etc.
-Dispositivos inseridos en aparatos como vehículos, electrodomésticos, etc.
A facilidade de transporte de moitos destes dispositivos, xunto coa súa capacidade para conectarse axeitadamente a redes diferentes en lugares, fai posible a computación móbil e ubicua.

Interconectador

Computación móbil e ubicua
- Chámase computación móbil á realización de tarefas informáticas mentres o usuario está en movemento ou en lugares distintos do seu ámbito habitual. Isto permite que os usuarios poidan acceder a internet (de casa ou do traballo)dende calquera lugar e poidan imprimir utilizando a impresora máis próxima.
Unha das características máis esenciais para o uso de dispositivos móbiles é a súa conexión doada á rede local mediante enlaces inarámicos que poden manterse aínda que haxa movemento (trens, barcos, etc).
Un dispositivo colocado nun novo ámbito reconfigurar se automaticamente e sen intervención do usuario. Por exemplo, un teléfono móbil detecta de forma automática a nova rede ao viaxar a outro país.
-Computación ubicua é a integración da informática no ámbito de usuarios utilizando dispositivos móbiles que poidan comunicarse entre eles de forma intelixente e transparente ao usuario. Por exemplos, é posible ver a imaxe da cámara de vixilancia no móbil, ou recibir un aviso cando a lavadora remata.

GPS

Adaptadores USBPara converter algúns dispositivos como PC, portátiles, impresoras, etc., en móbiles pódese usar unha tarxeta inarámica ou un adaptadorUSB. A vantaxe dos adaptadores USB é que non necesitan montaxe, simplemente conectar o adaptador nun porto USB.

Adaptador USB

Tipos de conexión inarámicaA conexión de dispositivos móbiles necesita redes de comunicacións inarámicas (wireless networks). Existen diversas tecnoloxías de comunicacións inarámicas. Algunhas das máis utilizadas son:
- Redes WiFi, son redes de área local inaámbrica para a conexión de ordenadores.
Redes WiMAX, son redes de área local metropolitana (uns 50 km) que permiten a conexión por anda ancha de alta velocidade.
-Redes ad-hoc, permiten a conexión directa de dispositivos entre si, sen necesidade de dispoñer un punto de acceso que centralice a xestión da comunicacións inarámicas de rede.
-Comunicación WAP, para comunicacións inarámicas por telefonía móbil.
-Redes por infravermellos (IR), permiten a comunicación entre dous dispositivos, visibles entre si, usando ondas infravermellas.
-BlueTooth, utilízase para a conexión inarámica de curto alcance (10 metros). Esta tecnoloxía inclúena diversos dispositivos como teclados, iPod, móbiles, impresoras, PDA, cámaras dixitais, auriculares, etc., para intercambiar información.

Dispositivos móbiles

BlackberryÉ un dispositivo handheld inarámico co que se podes utilizar os servizos de correo electrónico, telefonía móbil, SMS, navegación web e outros servizos de información inarámicos.

Blackberry

Aquí vos deixo unha ligazón con máis información.

COMPARTIR RECURSOS

Compartir recursos en Windows
Para poder compartir recursos en rede é necesario que a configuración da rede de área local estea activada a Compartir impresoras e arquivos. 
Para iso, dentro de conexións de rede, facer clic con é botón dereito do rato sobre conexión de área local para ver as súas propiedades.
-Compartir carpetas e discos
Para compartir carpetas ou discos os pasos son similares:
1. Pulsar o botón dereito do rato sobre o que se vai compartir.
2. Seleccionar a opción Compartir e Seguridade.
3. O cadro de diálogo que aparece é diferente en función de que estea activado o Uso compartido simple de arquivos ou non. En calquera caso, seleccionar a opción Compartir esta carpeta.
-Na compartición simple, pódese activar a casa Permitir que os usuarios da rede cambien os meus arquivos se se permite acceso total a ela na rede; de non a marcar só poderá ser lida ou copiada, non modificada.
-Na compartición con permisos, facer clic sobre o botón Permisos para asignar os permisos aos distintos usuarios.
4. Facer clic en Aplicar e Aceptar para que os cambios fagan efecto.

Compartir impresoras
-No equipo con impresora.
1. Facer clic en inicio e seleccionar a opción impresoras e fax.
2. Pulsar o botón dereito do rato sobre a icona da impresora e seleccionar a opción compartir.
3. Activar a casa compartir impresora.
4. Premer en aplicar e aceptar.
5. Visualizarase nunha icona.
- No resto de equipos
1. Facer clic en inicio e seleccionar a opción impresoras e fax.
2. Facer clic sobre o enlace agregar unha impresora e iniciarase un asistente moi sinxelo no que soamente hai que indicar o equipo da rede onde se encontra conectada a impresora a agregar.
3. Visualizarase unha icona.

Compartir recursos baixo sistemas operativos
É posible traballar nunha mesma rede, con equipos, que tes diferentes sistemas operativos instalados. Isto conséguese grazas a ,a aplicación SAMBA de Linux.
Dende Windows, accédese aos recursos compartidos noutros equipos, con Windows, utilizando o Ámbito de rede e navegando polos diferentes recursos.

Aqui vos deixo un enlace dunha páxina con máis información

XESTIÓN DE USUARIOS E PERMISOS

Creación de grupos de usuarios
Windows un sistema multiusuario. Isto permite que varias persoas poidan usar o mesmo ordenador para realizar as tarefas.
Ambos os dous asignan contas aos distintos usuarios. Dependendo do tipo de usuario e os permisos que teña, o sistema permítelle o acceso aos recursos aos que estea autorizado.

Grupos de usuarios

IdentificaciónPara entrar nun sistema operativo multiusuario solicítase un nome de usuario e un contrasinal.
Unha vez introducidos estes datos, o sistema operativo permite o acceso aos recursos que teñan autorizados dependendo do tipo de usuario.

Identificación

Xestión de contas en Windows
As contas dos usuarios xestiónanse dende Contas de usuario no Panel de control.
Pódense crear novas contas, modificar ou eliminar as xa existentes, etc.

Gestión de Windows

Espazo de traballo
Ao espazo de traballo dun usuario chámaselle Conta de usuario. A cada conta asígnaselle un directorio específico no disco duro onde se almacena toda a información de cada usuario, os seus documentos, favoritos, personalización do escritorio, etc.

Tipos de usuarios-Administrador ou root. É o encargado da configuración e mantemento do sistema. Ten acceso a privilexios sobre todos os recursos. Pode instalar e desinstalar programas ou hardware, xestionar aos usuarios, etc.
-Usuario. É quen utiliza o sistema e ten acceso aos recursos que o administrador lle permite. Non pode cambiar a configuración nin eliminar arquivos esenciais.
-Grupo. Os usuarios asócianse en grupos para facilitar certas tarefas, como compartir recursos. Cada usuario poderá acceder aos seus propios recursos e aos do grupo ao que pertence.
Exemplos de grupos son Alumnos, Profesores, Convidados, etc.

Sistema Operativo Android

Adxudicación de permisos en Windows
Para definir, ver, cambiar ou quitar permisos de arquivos e carpetas:
1. Facer clic co botón dereito do rato no arquivo ou carpeta e seleccionar Propiedades.
2. Seleccionar a pestana Seguridade. Móstrase un listado de todos o grupos ou usuarios que teñen dereitos sobre o obxecto.
3. Utilizar o botón Quitar para eliminar os usuarios que non terán acceso, ou ben, Agregar para engadir novos usuarios.
4. Ao seleccionar un grupo ou usuario móstranse os Permisos de usuario de que dispón podendo permitirse ou denegar cada un deles.
Se na ventá Propiedades non se mostra a pestana Seguridade:
1. Facer clic en Inicio.
2. Entrar no Panel de control.
3. Seleccionar Aparencia e temas.
4. Entrar en Opcións de carpeta.
5. Na pestana Ver, desactivar a casa Utilizar uso compartido simple de arquivos, que se encontra no apartado Configuración avanzada.

Liciencias

Aquí vos deixo máis información

CONFIGURACIÓN DUNHA REDE

Configuración en Windows
unha vez instalados os elementos que compoñen unha de, o seguinte paso é configurar cada un dos equipos para que a rede comece a funcionar.
En calquera momento se pode verificar ou modificar esta configuración.
1. Entrar no menú Inicio.
2. Facer clic co botón dereito do rato na icona Meus sitios de rede. Aparecerá a icona que informa sobre o estado da rede de área local.
3. Premer sobre esta icona co botón dereito e seleccionar Propiedades.
4. Facer dobre clic sobre Protocolo de internet.
Unha vez seguidos estes pasos aparece o cadro de diálogo coas propiedades da conexión de área local dende onde se poden configurar parámetros referentes á rede, tales como:
-Nome do equipo
-Grupo de traballo
-Máscara de subrede
-Porta de enlace
-DNS

Identificación na rede
Cada un dos equipos que pertences a unha rede debe ter asignado un Nome distinto.
Á súa vez, estes equipos deben pertencer a un mesmo grupo de traballo que identifica á rede.
Exemplos:
-Grupo de traballo:
CASA
-Nome dos equipos:
PC Goyi
PC Alberto
PC Portátil

Comprobar o funcionamento da rede en Windows
1. Abrir o menú de Inicio e facer clic sobre Meus sitios de rede. Aparece unha pantalla cos documentos compartidos na rede.
2. Para ver todos os ordenadores que forman parte da rede, facer clic en Ver equipos do grupo de traballo, mostrándose os equipos conectados á rede nese momento.

Conectarse a unha rede WiFi dende un equipo
Un equipo WiFi conéctase automaticamente á rede que haxa ao seu alcance.
Facendo dobre clic sobre a icona é posible elixir entre unha das redes inarámicas dispoñibles tendo en conta que as redes con seguridade habilitada requiren un contrasinal.

Coñecer a dirección IP
Para coñecer a IP que ten asignada un equipo á rede, executar o comando Ipconfig

Ping
Serve para verificar a correcta conexión con outros dispositivos da rede. Ping envía paquetes de datos ao dispositivo especificado por unha dirección IP.
Hai que comprobar a estatísticas para verificar se os paquetes enviados son entregados ou non.

Aquí vos deixo unha ligazón a unha páxina onde encontraredes máis sobre o tema

CREACIÓN DE REDES LOCALES

Dispositivos de interconexión
Os dispositivos para interconectar os equipos variarán en función das características da rede. Os máis comúns son:
-Tarxetas de rede. Cada un dos equipos debe ter instalada unha tarxeta de rede. As tarxetas poden ser:
Ethernet. Utilizan un conector RJ-45, parecido ao do teléfono, que é onde irá conectado o cable.
-WiFi. Son tarxetas inarámicas que permiten conectar o ordenador a través de ondas. Pódese utilizar a de calquera fabricante sempre que cumpra os estándares.
-Concentradores. Os concentradores son os dispositivos que conectan os cables que proceden de cada equipo. Para iso dispoñen de portos con conectores RJ-45. Os concentradores poden ser:
Hub. É o máis básico e úsase en pequenas redes. Os datos que lle chegan son enviados a todos os equipos da rede. O ordenador destinatario recibe a información e o resto omítena.
Switch. Realiza a mesma función que un hub pero de forma "intelixente", xa que soamente envía os datos ao equipo destinatario.

CONCENTRADOR

-Puntos de acceso. Teñen a mesma funcionalidade que os hubs ou switch, pero substitúen os cables por ondas.
-Router. É máis avanzado que un concentrador e permite xestionar direccións IP, conectar distintas redes entre si, establecer a conexión a internet, etc. Se o router é inarámico é posible conectarse directamente cos equipos sen necesidade de concentradores ou cableado.
-Cables de rede. Aínda que existen varios tipos, é máis utilizado en redes locais é o par trenzado. Trátase dun cable formado internamente por oito fíos condutores que se encontran trenzados de dous en dous para apantallalo contra interferencias.
Cando se trata de redes con requirimentos de altas velocidades utilízase a cable e dispositivos de fibra óptica. Encarece a montaxe pero as prestacións son moi altas.

Cable de PAR trenzado

Instalación e configuración de dispositivos
-Tarxetas de rede. Retirar a carcasa do equipo e conectar a tarxeta nunha das rañuras de expansión dispoñibles. É necesario instalar os drivers da tarxeta no equipo; para iso, teremos que seguir os pasos que facilita o provedor utilizando o disco de instalación.
-Concentradores. Non requiren configuración e abonda con conectalos á corrente eléctrica para que realicen a súa función.
-Puntos de acceso. Simplemente deben estar conectados, cun cable, ao router ou a outro concentrador.
-Router. Ha de ser configurado cos parámetros do provedor de internet. Normalmente vén configurado para comezar a funcionar. Se é inarámico é conveniente asegurarse que a rede inarámica ten a seguridade habilitada para impedir que outros usuarios teñan acceso.
-Cableado. Un extremo conéctase á tarxeta de rede do equipo e o outro ao concentrador ou router. Hai que ter certas precaucións na súa instalación como non dobrar en cable, non o fixar á parede con material que poida danalo, etc.

Tarjeta de red

Conexión dos compoñentes
Actualmente a maioría de redes están organizadas en torno a un punto central que interconecta os dispositivos que a compoñen. Esta estrutura coñécese como tipoloxía en estrela e caracterízase por conectar todos os equipos a un concentrador.
Un dos equipos desta rede pode actuar como servidor de impresión, servidor de correo, etc.
Para que a rede teña conexión a internet, soamente hai que conectar o concentrador a un router conectado a internet.
Para crear subredes ou ampliar a rede é posible conectar concentradores entre si utilizando un porto especial que dispoñen para iso.

ROUTER

Redes mixtas
Es posible crear una red mixta con equipos cableados y equipos inalámbricos.
Para ello se utiliza un punto de acceso inalámbrico. Este punto permite conectar un portátil o equipo alejado a una red cableada.

HUB interconectado

Aqui vos deixo un enlance con máis información.

REDES INFORMÁTICAS

É un conxunto de ordenadores conectados entre sí que poden compartir datos e recursos.

Tipos de redes.
Clasifícanse según:
Tamaño ou área de cobertura

Lan. Son redes que pequena extensión.

Wan. Estas redes interconectan equipos xeograficamente máis dispersos.
Segundo o seu nivel de acceso ou privacidade
-Internet. É unha rede mundial de redes de ordenadores. Caracterízase por ser de acceso público e permitir aos seus usuarios comunicarse e compartir información e servizos en todo o mundo.
-Intranet. É unha rede local que utiliza ferramentas de internet. Pódese considerar como unha internet privada que funciona dentro dunha mesma institución.
-Extranet. É unha rede privada virtual resultante da interconexión de dous ou máis intranets utilizando para iso internet como medio de comunicación.

Equipos nunha rede.
-O servidor. É o ordenador que proporciona recursos compartidos e servizos aos usuarios dunha rede. Os servizos poden ser de web, correo electrónico, impresión, etc.
-Os clientes. Son o resto dos equipos conectados á rede. Normalmente estes equipos traballan de forma autónoma accedendo á rede para intercambiar información ou utilizar os recursos e servizos que ofrece o servidor.

WLAN.
Un tipo de redes de área local bastante estendidas son as Redes de Área Local Inarámicas ou WLAN. Estas redes permiten aos usuarios acceder a información e recursos sen necesidade de estar fisicamente conectados a un determinado lugar.

Recurso compartido.
Un recurso compartido é calquera dispositivo, conxunto de datos ou programa que pode compartirse nunha rede. Poden ser recursos compartidos os arquivos, as carpetas, unha base de datos, o disco duro, unha impresora, lector de DVD, etc.

Conceptos básicos sobre redes.
É necesario coñecer conceptos para a súa montaxe, configuración e posterior uso. Algúns son:
- A comunicación é o proceso que involucra un emisor, a unha mensaxe que é transmitida a través dunha canle e a un receptor.
- Protocolo. Para que un emisor e un receptor poidan entenderse entre si é necesario que utilice unha mesma linguaxe. En informática, a esta linguaxe e conxunto de regras chámaselle protocolo. O protocolo máis utilizado é o TCP/IP.
-Dirección IP. É a dirección de rede do ordenador. Cada un dos ordenadores que forman parte da rede identifícase por un número denominado dirección IP.
-Máscara de rede. Número similar á dirección IP, que determina que parte da dirección IP especifica ao equipo e que parte á subrede a que pertence. Utilízase para crear subredes.
-Grupo de traballo. Os equipos agrúpanse en subredes para facilitar o seu uso. Para que os equipos dunha rede se poidan conectar entre si han de estar nun mesmo grupo de traballo.
-Porta de enlace ou Gateway. É a dirección IP a través da cal se sae da rede local cara ao exterior, xa sexa outra rede ou internet.
-DNS, Sistema de Nome por Dominio. As direccións IP son difíciles de recordar polos usuarios. Por iso utilízase en DNS que asocia as direccións IP a un conxunto de palabras máis doadas de recordar.

Aqui vos deixo unha ligazón con máis información